نیم فصل دوم حالا محل اثبات این نکته برای مس است که همه‌ی کابوس‌های نیم فصل اول را می‌توان به دست فراموشی سپرد.

مس در روزی که همه‌ی استان را خلاصه در خود کرده بود، با یک همت همگانی موفق شد حریف خود را دو بر صفر شکست دهد تا حالا همه را امیدوار به روزهای پر از شادی و امید کند.

مس  برنده نبود اگر این همت همگانی شکل نمی‌گرفت. چه عوامل داخل باشگاه و چه نیروهای حامی مس در خارج از باشگاه که همگی ثابت کردند با هماهنگی و اتحاد هر کاری از مس برآمدنی است.

شش هزار هوادار مس در ورزشگاه ثابت کردند که این تیم هیچگاه در کرمان تنها نیست و صاحبان اصلی این تیم همیشه و همواره در جایی که نیاز به حضور آن‌ها باشد تیم خود را بلند خواهند کرد.

اما هیچکس نباید از این پیروزی مغرور شود و کار را برای این تیم تمام شده بداند چراکه این سه امتیاز تازه شروع کار است و مس 14 بازی دیگر در پیش دارد که تک به تک آن‌ها فرصتی است که جبران مافات نیم فصل اول انجام شود.

قطعا هواداران می‌دانند که در بازی‌های بعد باید حتی دو چندان بیشتر از عصر جمعه برای مس فریاد بکشند و بازیکنان این تیم هم می‌دانند که حالا باید برای فرار از پائین جدول بیشتر بجنگند و توانی حتی بیشتر از امروز بگذارند.

حرکت مس را باید در همان شادی بعد از گل شهرام گودرزی تقسیر کرد...این تیم آنقدر آماده هست که حالا پشتک زنان به سمت فرار از جمع فانوس به دست‌ها حرکت کند...!